Η Γκαλερί Marginalia σάς προσκαλεί στην έκθεση ζωγραφικής του Μηνά Καμπιτάκη “ESOTOPIA”

”ESOTOPIA”
(σημειώσεις από τετράδιο του ζωγράφου)

 Το φως πέφτει επάνω στον τοίχο, αφήνει αποτυπώματα στα τσαλακωμένα σεντόνια, αγγίζει το πόμολο μιας πόρτας και στρίβει στους διαδρόμους.

Κλειστές και ανοιχτές πόρτες αφήνουν τη ματιά να περιπλανηθεί σε άδεια ή γεμάτα  δωμάτια ενώ έξω από τις μπαλκονόπορτες κάποιο πράσινο δίνει τις ανάσες του.

Σκιές γράφουν πάνω στο ξύλινο δάπεδο με τους εμφανείς αρμούς του παρκέ.
Τα χαλιά κουβαλούν μνήμες ανατολής και η ταπετσαρία στους τοίχους κρατάει μια σχεδόν αποχρωματισμένη ένταση από το αστικό παρελθόν της.

Κάποια βιβλία περιμένουν στοιβαγμένα, χαρτοσακούλες και χαρτόκουτες φυλάσσουν το περιεχόμενο τους ενώ σκεπασμένοι πίνακες μαρτυρούν απουσίες παρουσίες, δίπλα σε σκάλες που ανεβαίνουν κατεβαίνουν μετρώντας επίμονα τα σκαλοπάτια τους.

Από μια ανοιχτή  πόρτα μπαλκονιού οι φροντισμένες  πυκνόφυλλες γλάστρες  γλυκαίνουν τη ματιά μπροστά στην πόλη που χάσκει και η θέα από το δωμάτιο καταγράφει γνωστά  κοντινά ή απόμακρα σημεία.

Στον οικείο πάλι εσωτερικό χώρο του σπιτιού μια κάποια άφιξη αναμένει με υπομονή την  τακτοποίηση της και η ηχώ στις δαιδαλώδεις κάμαρες ηρεμεί στο φως ενός λαμπατέρ που γλιστράει στην αγκαλιά μιας πολυθρόνας, στα μαλακά μαξιλάρια ενός καναπέ, τονίζει μια πορσελάνινη γαβάθα με ζουμερά πορτοκάλια ή τη διπλή θήκη φωτογραφιών οικογενειακής μνήμης,  το ίδιο και το  γυάλινο βαζάκι με το κλαράκι ελιάς κοντά στην σκαλιστή φιγούρα μιας ταξιδιώτισσας περασμένης εποχής και πιο δίπλα ένα ξύλινο μικρό περήφανο αλογάκι.

Μια μεγάλη πορσελάνινη λάμπα προσφέρει θαλπωρή και μια κομψή τουαλέτα κρεβατοκάμαρας διαγράφεται μέσα από τις πολλές μισάνοιχτες πόρτες, ενώ αγέρωχα στέκουν τραπέζια, καθίσματα, κομοδίνα και οι καθρέπτες γράφουν τις αντανακλάσεις τους.

Ένα κρεμασμένο άσπρο πουκάμισο σε μια καρέκλα και τα δετά μαύρα παπούτσια αφημένα μπροστά της, μαρτυρούν μια απουσία παρουσία καθώς από κοντά πάντα μια βαλίτσα βρίσκεται διακριτικά δίπλα σε κάποιο τοίχο, κρύβεται ανάμεσα σε έπιπλα και μοιάζει σαν έτοιμη από καιρό, να έρθει ή να φύγει.

Μηνάς Καμπιτάκης,   Σεπτέμβριος 2022